Bertus van Manen overleden |
Hij was al ernstig ziek en is in het ziekenhuis
overleden. Bertus was heel lang een trouwe deelnemer aan het
Klockelaerschaak, met wie je niet alleen een partij
kon opzetten maar ook altijd goede gesprekken kon voeren. We zullen Bertus heel erg missen. Hij was een
goede vriend van ons allemaal. We wensen zijn familie heel veel sterkte om met
dit grote verlies te kunnen verdergaan. 05.05.21 Tom van Bokhoven |
Voor Bertus van Manen was schaken 07.05.21
Hans Berrevoets Bertus
kwam pakweg 45 jaar geleden bij schaakclub Dordrecht binnen lopen, nadat hij via
zijn bedrijf DuPont aan de schaaksport had
geproefd. Het bedrijfsteam deed ook mee aan het in de jaren zeventig
populaire teamschaken. De vraag,
die mensen soms konden stellen: Hoe sterk kon Bertus spelen? Misschien wilde
hij het zelf niet weten, want een goed gespek, een
stevige handdruk leek hij veel belangrijker te vinden. Een verhaal uit
zijn begintijd, dat door de twee gesprekspartner nog vaak opnieuw werd
beleefd, is wellicht tekenend voor zijn opvatting als plezier schaker. In het
oude schaaksysteem zat Bertus in een groep net onder de twee topgroepen.
Jeugdschakers gingen graag de weg omhoog en moesten dan met Bertus een avond
doorbrengen. Je wist vooraf ook je tegenstander. Op een
bepaald moment stapt Bertus, na bij de LTS, van zijn fiets en begint gelijk,
zoals hij alleen zelf altijd lijkt te kunnen, aan een vriendelijk gesprek. De
jeugdschaker zegt: Ik heb er vanavond niet zoveel zin in. Als ik remise kan
spelen, vind ik het wel best. Bertus
kijkt hem met een brede glimlach aan en zegt: ,,Dat komt goed uit. Je moet
tegen mij." De jeugdspeler had Bertus op zijn lijstje staan van
tegenstanders, die hij ging verslaan, maar door de overrompelende eerste zet
van Bertus was de uitslag op het wedstrijdformulier bekend. In de zaal
werd nog een bord opgezet en er werden woeste zetten gedaan. Dat trok
publiek. Na pakweg vijftien zetten werden er handen geschud op een wijze, die
even meer geluid veroorzaakte dan op een schaakavond gepast was. Bertus
bleef bij Dordrecht graag schaken, plezierschaken. In zijn laatste
levensfase ging hij steeds meer twijfelen of hij tijdens de donkere avonden
van de wintertijd wel op zijn fiets nog naar huis wilde rijden. Gelukkig was
er op donderdag het Klockelaer-schaak. Daar voelde
hij zich als een vis in het water, terwijl de plezierschaker ook soms aan de
leiding kon gaan in het klassement. De website www.tomsschaakboeken.nl heeft veel informatie over zijn Klockelaer-betrokkenheid achter het bord en vooral daar
buiten. Bertus
hoorde 45 jaar bij het fundament van de schaakclub Dordrecht waar dus
door hem denksport is beleefd als middel tot sociaal contact. Zijn
sociale rol als aanjager zal worden gemist. Schaakhistorie was er ook. Als de
jeugdspeler van vroeger, zijn vaste simultaan ging spelen bij Klockelaer als vorm van schaakpromotie, deed Bertus
altijd mee. Vaak was
zijn opening, terwijl hij zijn hand al uitstak: ,,Heb je nog zin in een
remise". |