|
Jan Sulman,
een bijzondere voorzitter 23.03.09 Jan
Sulman, de voorzitter achter het D4 succes 24.03.09
Jan tegen Jan: over
schaken en levensvragen (column van Jan Sulman) |
|
|
|
de voorzitter achter het D4 succes 23.03.09 Het Den Witten Haen
toernooi in Dordrecht en het Alblasserwaardtoernooi in Sliedrecht werden
sportief gedomineerd door jeugdspelers van D4 uit Oosterhout. De opkomst van
deze club gebeurt onder het bewind van voorzitter Jan Sulman, die sterke
banden heeft met de Drechtstreek en Dordrecht in het bijzonder. Jan is ook
sportief actief bij de Willige Dame in Dordrecht. Hij werd in 2007 voorzitter
van de club uit Oosterhout. De vereniging stelde hem toen ook op de volgende
manier voor:
Jan
Sulman: links op het Den Witten Haen toernooi, rechts aan de bar voor het begin
van het OK Alblasserwaard en midden als deelnemer aan dat toernooi. Gevraagd naar zijn schaakcarričre meldde de nieuwe voorzitter
ons het volgende: “Van mijn vader heb ik leren schaken. Het hield op toen hij van
me ging verliezen. Ik denk dat ik een jaar of 10 was toen. Eenmaal op de Mulo
kwam ik in het schoolteam en deed ik mee aan het jeugdkampioenschap van Dordrecht. Tot
mijn spijt kwam ik nooit verder dan een 2e plaats achter de latere
hoofdklasser Henk van Maaren. Vanaf mijn 17 jaar was het afgelopen met
schaken. Pas een jaar of 10 later begon ik er weer mee. Jarenlang speelde ik
bij Groothoofd in Dordrecht. De eerste jaren speelde ik daar in het
eerste. Tot aan de promotieklasse kon ik het bijbenen. Toen de club
promoveerde naar de landelijke competitie (t.e.m. 1e klasse KNSB) was er
voor mij geen plek meer, uitgezonderd een enkele invalbeurt. Stille Kracht Nadat ik in 1989 verhuisde naar Teteringen ging ik spelen bij de
Stille Kracht. In die tijd werd ik steevast ieder jaar kampioen van
Teteringen. Ik geloof dat ik in ‘92 bij D4 ben gaan spelen tot ik in
1995 verhuisde naar Duitsland. Het duurde niet lang of ik speelde in de
clubcompetitie van SC Ostertal. Extern speelde deze club in wisselende
klassen. Op het hoogtepunt speelden er 4 spelers van boven de 2000 ELO-punten
in, waarvan drie Nederlanders. Uitschieter In die tijd had ik zelf ook een rating boven de 2000. Die
prestatie was vooral te danken aan een uitschieter tijdens het journalistenkampioenschap
in Beverwijk (een tpr boven de 2100). Ik kan je verzekeren dat het om een uitschieter
ging en wellicht kom ik er nooit meer aan. Ondertussen na een aantal jaren
niet spelen sinds afgelopen seizoen weer lid van D4.“ Aldus de nieuwe voorzitter. De redactie wenst hem alle succes
toe in zijn nieuwe functie.”” hb |
|
|
|
Jan tegen Jan: over schaken en levensvragen. 24.03.09 Het liep tegen het einde van het kampioenschap van de Alblasserwaard
toen, onderstaande Jan, de echte Jan uit Sliedrecht tegen het lijf liep.
Omdat ik me enigszins schuldig voelde tegenover hem (de beker meenemen naar
Brabant en geen enkele speler van Sliedrecht op het podium, mede veroorzaakt
door een door mij meegenomen stel respectloze
belhamels), complimenteerde ik hem met het leuke toernooi. 'Doe ik toch
nog iets aardigs', dacht ik.
Jan bleek daar allang niet meer mee
bezig, kwam ik achter. 'Weet jij", vroeg hij me, 'of de vader van die
jongen Von Meijenveldt dominee is?' 'Moet ik hem
weer teleurstellen', dacht ik. Zijn vader is immers verpleegkundige, die in
de nachtelijke uren filosofie en psychologie heeft gestudeerd en hoewel al
enige tijd dubbel doctorandus, geen theoloog is. Jan gaf
zich echter daarmee niet gewonnen. 'Zijn grootvader dan?"
Misschien wist ik daar iets meer van te vertellen. Dat kon ik wel! 'Ook geen
dominee', zei ik. 'Barts opa is indertijd door Vreedeling,
tegen de zin van de legerleiding in, generaal gemaakt. Gelukkig dat
ik als voormalig geestelijk verzorger bij defensie hem hierop het antwoord
niet schuldig hoefde te blijven. Omdat Jan de jaren zestig had meegemaakt, wist
hij gelijk waar ik het over had. ‘Een generaal is geen dominee´, stelde
hij vast. "Dat klopt', beaamde ik. 'Waarom wil je dat eigenlijk weten?,
vroeg ik hem. 'Jaren terug zijn mijn vrouw en ik ooit getrouwd
door een zekere dominee Von Meijenveldt. Zo'n naam
hoor je niet vaak. Ik dacht..., vervolgde Jan met een beetje spijt in
zijn stem.' Op dat moment zag ik licht! Opa zaliger was namelijk na
zijn diensttijd nog wel voorzitter van het interkerkelijk vredesberaad
(IKV).geweest. 'Een goed gereformeerde jongen, helemaal niks mis
mee', kon ik Jan geruststellend vertellen. 'Het zou best kunnen',
suggereerde ik, 'dat het de broer van opa was, de oom van Chiel, die de vader
is van Bart.' We besloten dat het zo in elkaar stak. Voor Jan Veenis maakte die
conclusie veel goed. Met een beetje goede wil, kon je zodoende
verdedigen dat toch iemand van Sliedrecht en ook nog in de verte van
gereformeerde huize, gewonnen had. In ieder geval geen katholieke Brabander!
Wat Jan betreft, mag Bart volgend jaar weer winnen. Fijn dat je elkaar
op deze manier kan helpen, dacht ik. Je neemt een beker mee en laat een goed
gevoel achter! Blijft de vraag of zo'n verhaal Jan (Jaap) ook een
beetje helpt? Jan Sulman |
