|
echte Schotse internetschaker |
|
Hij speelde in het seizoen 2002-2003 voor de laatste keer mee in team 1
van De Willige Dame. We hebben het over onze schaak-vriend Mark van der
Kraan, die daarna met zijn Astrid naar Schotland verhuisde.
Oban, wolken en zee De foto’s bij dit artikel
zijn met toestemming overgenomen van kees0584/kintyre Om precies te zijn: Mark en Astrid wonen in Kilmartin en dat ligt 24
km ten zuiden van Oban, een havenstad. De echte grote stad daar is
Glasgow en dat ligt zo ongeveer op 140 km. Dat Mark en Astrid zich
Schot met de Schotten voelen zit ook in het bloed, alhoewel Mark vanuit
Schotland nog wel eens wordt ingevlogen naar bijvoorbeeld Friesland om als
specialist bedrijven te helpen bij elektronisch communiceren.
Een vorm van saamhorigheid die in de Nederlandse
samenleving, met nabuur-schap, soms nog alleen te proeven valt op het
platteland in het oosten van Nederland. Kilmartin Glen Bruggen
bouwen Op papier was Mark bij zijn vertrek 1924 ELO
punten waard en nummer vier van de externe club van De Willige Dame. De
punten tellen minder. Hij mag echter vooral in herinnering worden gehouden
als een positieve schaker, die ook bruggen wilde bouwen. Onnodige
verdeeldheid tussen Dordrecht en Groothoofd vond hij vroeger maar niks. Mark
verzorgde nog een tijdloos een mooie rubriek in het clubblad van Groothoofd,
Kranig. Jeugdteam Hij hoorde aan het begin van de jaren tachtig ook
tot zeg maar de lichting van de jeugdtalenten op bovenregionale schaal.
Peter van Wijk, Gozewijn van Laatum, Gerard Braat, Arthur Plantfeber, Hugo
van der Graaf en Jan Pieter Nelissen worden ook tot die generatie
gerekend. Het jeugdteam haalde ook de landelijke KNSB-competitie.
Schakers zoals Arnold van 't Hof, Ronald Haring en Freek Schouten zaten daar
pakweg vier jaar voor zo rond geboortejaar 1963. Dupont Misschien werd Mark van der Kraan wel ontdekt
door Piet Pluymert, die vaak met hem speelde toen Mark rond de 12 jaar was.
Zijn vader André was toen een verdienstelijk schaker, in dienst van DuPont,
die schaken ook echt beleefde als een middel tot sociaal contact. Mark werd
toen snel sterker en deed voor Dupont mee aan het teamschaken. Een markante
competitie was er ergens rond 1980, toen in het voormalige bejaardencentrum
Johanna aan de Groenmarkt nog een denksportcentrum zat. Tegenwoordig kun je
er lekker eten onder andere in lunchroom Den Witten Haen. KI Mark was toen sterk en speelde mooie partijen,
maar ging nog op tijd naar bed. De tegenstanders speelden er wel eens op in,
dat hij na half elf slaap zou krijgen om toch niet te hoeven verliezen. Toen
leken sommige schakers zich blijkbaar te schamen als werd verloren of er
verlies dreigde tegen een jeugdtalent. Mark draaide daarna lange tijd mee in Groothoofd
1, dat zelfs één seizoen in de eerste klasse KNSB speelde. Hij studeerde KI
aan de Universiteit Utrecht. Dat staat voor Kunstmatige Intelligentie. Mark
probeerde zijn eigen schaakniveau in een programma te vangen. Volgens de
visie van professor Jaap van der Herik liet hij de computer niet alleen als
rekenmachine werken, maar werd ook ergens vordering gemaakt in het lerend
vermogen. Zolder Mark kwam via de door Hans van Steenis en Hans
Berrevoets begonnen schaaksociëteit Taankade terug in het schaakleven en ging
aan het eind van de jaren negentig van de vorige eeuw spelen voor De Willige
Dame 1, zelfs enige tijd als kopman. Mark verleende op zijn zolder zelfs
enige tijd gastvrijheid aan een competitie, net zoals ook Hans van Steenis
deed. Dat uiteindelijk Schotland de plek werd om
een ander leven op te bouwen, was niet verrassend. Zowel Astrid als Mark
deelden al lange tijd een gezamenlijke passie voor dat land, dat zo'n eigen
traditie kent, dat een onafhankelijk gevoel daar past bij de omgeving.
|
